Bon Jovi

Bon Jovi is een Amerikaanse rockband die met albums als Slippery When Wet, New Jersey en Keep the Faith steeds de veranderende tijdgeest wist te trotseren.

Bon Jovi is eigenlijk het typisch Amerikaanse verhaal van een krantenjongen tot miljonair, of in dit geval van loopjongen tot rockster. In de jaren voor zijn doorbrak was zanger Jon Bon Jovi een ambitieuze muzikant die zich in leven hield met allerhande baantjes, van hulpje in een damesschoenenzaak tot loopjongen in de studio van zijn neef Tony Bogiovi. Die laatste betrekking stelde hem wel in staat om demo’s op te nemen. Een van de liedjes – Runaway – wekte de belangstelling van radiostations en platenlabels, wat leidde tot een contract. Om een eerste album te kunnen maken, stelde Jon Bon Jovi een band samen die verder bestond uit toetsenist David Bryan, drummer Tico Torres, bassist Alec John Such en gitarist Richie Sambora.

De eerste twee albums Bon Jovi (1984) en 7800° Fahrenheit (1985) verkochten aardig en met In And Out Of Love werd zelfs een hit gescoord, toch werden de hooggespannen verwachtingen nog niet ingelost. Dat gebeurde wel met de albums die daarop volgden: Slippery When Wet (1986), New Jersey (1988) en Keep the Faith (1992). Dankzij de combinatie van pakkende (hard)rocksongs, gevoelige ballads, de goede ‘looks’ van de band en de gelikte videoclips groeide Bon Jovi in luttele jaren uit tot een absolute topformatie. Opvallend was daarbij dat de band zich wist te handhaven toen het muzikale tij drastisch veranderde. Grunge – met bands als Nirvana, Soundgarden en Pearl Jam – maakte een wreed einde aan de loopbaan van menige hardrockband, maar Keep The Faith leverde met o.a. Bed Of Roses, Keep The Faith, In These Arms, I Believe en I’ll Sleep When I’m Dead gewoon weer een handvol wereldhits op.

Het geheim was dat Bon Jovi zich voorzichtig aan de tijdgeest aanpaste, zonder de essentie van de band aan te tasten. In 1994 verscheen Cross Road, een compilatie van het meest succesvolle werk van Bon Jovi. Datzelfde jaar werd bassist Alec John Such ontslagen. De trein denderde verder met These Days (1995) en het na een rustperiode verschenen Crush (2000), die laatste plaat bevatte de hit It’s My Life. In 2004 verscheen met 100,000,000 Bon Jovi Fans Can't Be Wrong een lijvige box set, de titel daarvan was overigens een regelrechte verwijzing naar het 50,000,000 Elvis Fans Can't Be Wrong album van Elvis Presley.

Ook in de jaren die volgden wist Bon Jovi zich te handhaven. De band was nog altijd een van de meest succesvolle live acts ter wereld en wist zich ook telkens muzikaal voldoende te vernieuwen. Zo bevatte het album Lost Highway (2007) invloeden uit de country en werd daarmee, vooral in Amerika, een nieuw publiek aangeboord. In 2013 stapte Richie Sambora op, om zich voortaan te wijden aan een solocarrière. Burning Bridges (2015) bleek een verzameling songs te zijn die om uiteenlopende redenen waren blijven liggen. Het werd op de voeten gevolgd door het vertrouwd klinkende This House Is Not For Sale (2016). Voor 2020 staat een nieuw album gepland.