Ojadasawa (Snowy White LP+ Bierviltje)

voor recensie hieronder

Na het grote succes van de hit "Oerend Hard" heeft de band ook heel Nederland live plat gespeeld. In deze zeer creatieve periode schudden songschrijvers duo Jolink/Jolij de liedjes uit de mouwen van hun Leger des Heils pakken en zijn daarmee op hun eigen unieke wijze de Achterhoekse Lennon/McCartney. Op de tweede LP “Ojadasawa” staan de 2 kapiteins Jolink/Jolij samen aan het roer en weten ze nog het beste uit elkaar naar boven te halen.

Gitarist Jolij (Frederik Puntdroad) heeft een hoofdrol op de LP “Ojadasawa” met flitsend spel op zijn Fender. Hoor hem lekker tekeer gaan op bijvoorbeeld de instrumentals “Evaluatie In ’t Kippenhok” en “Hard Wie Kruppstahl”, maar ook al songschrijver van het duet “Ojadasawa” en het door hem gezongen “Geef Ut Toe”. Bennie Jolink is op deze tweede LP duidelijk gegroeid als zanger en gitarist en barst hoorbaar van het zelfvertrouwen. Maar naast Bennie en Ferdi pakken ook de andere bandleden de spotlight. Zo horen we drummer Jan Manschot (Brekken Jan) zingen op het zeer persoonlijke ”Ik Bun Normaal Ewordne” en bassist Wimken van Diene op “Alle Buurluu Ok De Meister En De Pastoor”. Dit draagt er toe bij dat dit een echte band plaat is, een gang waarmee niet valt te spotten.

De plaat is opgenomen met de pens vol power en veel goede zin in de winter van 1977/1978 en wijkt qua sound amper af van het debuut. Niet modern maar eerder retro. De groei zit hem met name in de teksten die op deze plaat zowieso goud zijn. Specifieke voorbeelden? O.k. daar gaan we:

In een “N pens vol power en ’N Goeien Zin” gaat het over het band leven (“Keer op keer dreajt 't uut op gezoep, dat i-j bekaf en laat 't bed in kroep, 't schut ow in de rugge van al dat kasten sjouwen, en gezanik an de kop van kwaoie hellige vrouwen”). Wat natuurlijk uit het leven gegrepen is van Normaal anno 1977.

“Die Tied Hebt Wi-j Gehad” is een meesterwerkje over een dovende liefde. Zeer oprecht en heel mooi! Ik citeer: “Der viel zo völ te redden, 't is zo mooi gewest wi-j zagen 't zo zitten, wi-j vonn'n mekaar zo best, (maar) der is een hoop veranderd dat ko-j toch nou wel zien meer dan ow best doen kö-j toch neet al verwacht i-j dat van mien”. Het huwelijk van Ben hield daarna ook niet veel langer stand.

Liefdeslied “Rosalie” met de meesterlijke rijm “Mooie blonde Rosalie, as ik ow volle bloesje zie dan ga ik veur ow deur de knie”.

“Ojadasawa” met het uit de blues en gospel bekende “call en response” spel, waarin Ben en Freek elkaar confronteren met vreemd gaan (de call) en waarop de respons steeds lekker laconiek is “Ojadasawa” (o ja dat zal wel) en dan het refrein “Vremd vremd vremd gegoan, neaven de pot gepist”. Classic!

En tenslotte trucker anthem “D’n Poot op ’t gas” met de legendarische openingszinnen: “Ik zit an de koffie in ’t chauffeurscafé, straks nem ik een pilsjen of misschien wel twee, dat kan 't wel liehn want ik bun al bi-jnoa thuus”.

Ondanks de vele topnummer op “Ojadasawa” staan er geen singel hits op. Dit omdat de band er bewust voor koos er geen singels van te trekken. In 1978 verschenen los van de LP wel de singels “Ik bun Moar een Eenvoudige Boerenlul”, een ongekend gemeen rockende Nederpop klassieker en wat mij betreft Normaals beste singel (B-kant Oh Deerne !!), en ook “'t Verstand op Nul” over het ruige høkersleven van de band anno 1978. Beide voorbeelden hoe lekker ruig Normaal was in deze periode. Net zoals dus op de LP "Ojadasawa", nu dus weer beschikbaar op snowy white vinyl, geweldige plaat!

Heel goed

Mooi uitgevoerde heruitgave op gekleurd vinyl, en bijna jammer om de verpakking open te maken. Verder is de LP heel goed verpakt en op tijd geleverd. E.e.a. ook met dank aan DHL. Hier heb ik toch iets meer vertrouwen in als andere postbezorgers.

Ben een normaal Fan en Vinyl verzamelaar. was moeilijk om de verzameling Normaal platen compleet te krijgen in goede Kwaliteit. Deze nieuwe 50jaar uitgave is geweldig qua uiterlijk en qua geluid.