Ben Howard

Ben Howard groeit op in een uitgesproken muzikale omgeving. Zijn ouders laten hem al vroeg kennismaken met de tijdloze muziek van o.a. Simon & Garfunkel, John Martyn, Joni Mitchell en Van Morrison. Het heeft een blijvende invloed op hem. Tegen de tijd dat hij zelf muziek gaat maken, is vooral de invloed van de Britse folk uit de jaren 60 en 70 duidelijk terug te horen in zijn songs. Hij tekent zelfs bij het befaamde Island label vanwege het verleden met folk-legendes als Nick Drake, Fairport Convention en John Martyn.

Voor hij zijn handtekening onder dat contract zet, heeft hij al heel wat optredens achter de rug. Het publiek heeft ook al kennis kunnen maken met zijn muziek dankzij enkele ep’s. Een aantal van die songs komen terug op zijn albumdebuut Every Kingdom (2011). Het werkstuk vol warmbloedige folksongs wordt enthousiast onthaald. In eigen land wordt Ben Howard genomineerd voor de prestigieuze Mercury Prize muziek award. Het debuut haalt in verschillende landen de top 10, in Nederland komt het zelfs tot een 2^e plaats in de albumlijst. Ben Howard evenaart dat succes met de belangrijke tweede plaat I Forget Where We Were (2014). Hij laat bovendien horen zich verder in artistiek opzicht ontwikkeld te hebben, ook in tekstueel opzicht.

Het is een ontwikkeling die hij voortzet op de albums die volgen Noonday Dream (2018), het door Aaron Dressner van The National geproduceerde Collections From The Whiteout (2021) en Is It? (2023). Dat meest actuele album maakt Ben Howard na twee opeenvolgende hersenbloedingen (TIA’s), die aanvankelijk een zware wissel op zijn spraak en geheugen trekken. Hij keert echter terug met een glorieus album, waarbij hij o.a. dankzij elektronica een breder geluid dan ooit laat horen.