Hank Mobley is geen John Coltrane. Daarmee bedoelend dat Mobley niet de virtuoos was, de ver-z’n-tijd-vooruit-saxofonist die Coltrane later in z’n carrière wel werd, met daarbij de aantekening dat Coltrane ook soms vrijwel onbeluisterbaar was. Mobley speelde gewoon een 'lekker moppie'. Dat deed hij op z’n meesterwerk ‘Soul Station’ en op ‘No Room For Squares’, een album met maar liefst acht (legendarische) muzikanten, is dat niet anders. Met Lee Morgan, Herbie Hancock, Andrew Hill en Donald Byrd in de gelederen is No Room For Squares een regelrechte klassieker en na Soul Station z’n beste werk.
